اختلالات مصرف مواد غذايي: آشنايي و اهميت درمان
اختلالات در مصرف مواد غذايي به مجموعهاي از شرايط رواني اطلاق ميشود كه در آنها فرد رفتارهاي نامعمولي در خوردن از خود نشان ميدهد. اين اختلالات شامل اختلال بياشتهايي عصبي، پرخوري عصبي و اختلال اجتناب/محدوديت در دريافت غذا (ARFID) ميشوند. اين اختلالات ممكن است به دليل نگراني بيش از حد از وزن و شكل بدن، اضطراب يا دلايل رواني ديگر ايجاد شوند و معمولاً اثرات منفي بر سلامت جسماني و رواني فرد دارند.
بياشتهايي عصبي، يكي از رايجترين اختلالات تغذيهاي، با كاهش شديد مصرف غذا و ترس از اضافه وزن همراه است. در اين حالت فرد ممكن است حتي با داشتن وزن كم، از خوردن غذا امتناع كند. از سوي ديگر، پرخوري عصبي (بوليميا) با دورههاي پرخوري و سپس رفتارهاي جبراني مثل استفراغ عمدي يا استفاده از ملينها براي كنترل وزن همراه است. اين رفتارها ميتواند به آسيبهاي جدي جسماني مانند مشكلات گوارشي، عدم تعادل الكتروليتها و حتي خطر ايست قلبي منجر شود.
علت اختلالات تغذيهاي معمولاً پيچيده و شامل تركيبي از عوامل ژنتيكي، رواني و اجتماعي است. درمان اين اختلالات نيازمند يك رويكرد چندجانبه است كه شامل مشاوره روانشناسي، درمان دارويي و حمايت اجتماعي ميشود. رواندرماني، به ويژه درمان شناختي-رفتاري، ميتواند به فرد كمك كند تا نگرشهاي منفي خود نسبت به غذا و بدن را تغيير دهد و به الگوهاي غذايي سالم بازگردد.
افزايش آگاهي جامعه درباره اختلالات مصرف مواد غذايي و فراهم كردن امكانات درماني مناسب براي مبتلايان، نقش مهمي در بهبود اين افراد و جلوگيري از عوارض جدي بر سلامت جسم و روان آنها دارد.
برچسب: ،